این روند با هوش مصنوعی سرعت بیشتری گرفته اما واقعیت این است که هوش مصنوعی هم فرصت است و هم تهدید. تهدید بزرگ هوش مصنوعی این است که باید نگرش مانسبت به آن به‌عنوان ابزار رشد باشدنه هدف. هوش مصنوعی ابزاری برای رشد ماست.این فناوری باید نقش تسهیل‌کننده(کاتالیزور) را در مسیر رشد انسان‌ها داشته باشد نه این‌که قدرت تفکر، عقل و خردورزی را از انسان سلب کند. در دنیای مدرن امروز، هوش مصنوعی با بالا بردن سطح اطلاعات و آگاهی‌های اجتماعی برای زنان این فرصت را فراهم می‌کند که در عرصه‌های تربیتی از آن استفاده کنند و به‌عنوان مشاور در زمینه پرورش و تربیت فرزندان و خانواده از آن بهره بگیرند. هوش مصنوعی مثل زمانی که شبکه‌های اجتماعی سبک زندگی ما را به‌شدت تحت تاثیر قرار دادند و آسیب‌های جدی برای جامعه و زنان ما به‌دنبال داشتند و برکانون خانواده تاثیرمنفی گذاشتندمی‌تواند سبک زندگی ما را دگرگون کندوآسیب‌زاباشد.واقعیت این است که زن‌ها بیشتر درمعرض آسیب‌های شبکه‌های اجتماعی بوده‌اند و در پی آن خانواده‌ها آسیب‌های زیادی از رسانه‌ها دیده‌اند؛ تجربه‌ای که درباره هوش مصنوعی نباید دوباره تکرار شود.
حال راه حل چیست؟ باید از هوش مصنوعی متناسب با ارزش‌ها و فرهنگ ایرانی_اسلامی خودمان استفاده کنیم. یعنی این تحولات تکنولوژیکی در عرصه هوش مصنوعی باید نسبتی با فرهنگ ما برقرار کند و ما با بومی‌سازی آن از آسیب‌های هوش مصنوعی در حوزه زنان و خانواده بکاهیم.
